Nunc agendum est subtilius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? At eum nihili facit; De hominibus dici non necesse est. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ego vero isti, inquam, permitto. Duo Reges: constructio interrete. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

1. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
2. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
3. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
4. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
5. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Nam ista commendatio puerorum, memoria et caritas amicitiae, summorum officiorum in extremo spiritu conservatio indicat innatam esse homini probitatem gratuitam, non invitatam voluptatibus nec praemiorum mercedibus evocatam.

• Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
• Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
• Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
• Deprehensus omnem poenam contemnet.

Sin aliud quid voles, postea.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur
sine explicatione naturae intellegi potest.

Quod quidem nobis non saepe contingit.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Ille incendat? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Ut id aliis narrare gestiant? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.

Easdemne res?

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

Explanetur igitur.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quod quidem nobis non saepe contingit. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?